Bohdan Korzeniewski zostawił nam dziewięć przekładów Moliera: Szkoła żon, Krytyka „Szkoły żon”, Improwizacja wersalska, Don Juan, Łotrostwa Skapena, Grzegorz Niezguła, Tartuffe, czyli Obłudnik, Skąpiec, Mizantrop. Pięć z nich: Szkołę żon, Łotrostwa Skapena, Grzegorza Niezgułę, Tartuffe’a, i Don Juana sam reżyserował wg własnych przekładów (nieraz wielokrotnie). Jego przekłady charakteryzuje cięty język, celny dowcip, nieraz dosadność właściwa oryginałowi, przemieszanie wyrażeń staropolskich i rzadko spotykanych ze współczesną polszczyzną. Jest tłumaczem Moliera bardzo cenionym, ostatnio sięgali po jego przekłady choćby Andrzej Wajda w 1996 r. (Improwizacja wrocławska) i Jacques Lasalle w 2011 r. (Szkoła żon w Teatrze Polskim w Warszawie, z Andrzejem Sewerynem jako Arnolfem). Wśród odtwórców ról molierowskich, na stałe związanych z nazwiskiem Korzeniewskiego jako reżysera, zapisali się m.in.: Jacek Woszczerowicz Andrzej May, Antoni Pszoniak, Zofia Mrozowska czy Wiesława Mazurkiewicz. Scenografowie kojarzeni z przedstawieniami molierowskimi reżyserowanymi przez Bohdana Korzeniewskiego, to m.in.: Teresa Roszkowska, Krzysztof Pankiewicz, Józef Rachwalski, Andrzej Majewski.
Wystawa Molière Bohdana Korzeniewskiego jest prezentowana na 10 panelach, na których umieszczone są reprodukcje fotografii prywatnych i zapisów spektakli, grafik, rękopisów i maszynopisów Bohdana Korzeniewskiego, książek, periodyków, fragmentów recenzji i wywiadów z bohaterem ekspozycji. Panelom towarzyszy makieta wnętrza ze Szkoły żon autorstwa Teresy Roszkowskiej oraz grafiki, książki z biblioteki Korzeniewskiego, korespondencja i dokumentacja sztuk molierowskich przez niego zrealizowanych (archiwum Bohdana Korzeniewskiego i zbiory Muzeum Teatralnego).
Wystawa Muzeum Teatralnego powstała we współpracy z Akademią Teatralną, PIW-em, prof. Anną Kuligowską-Korzeniewską, pod patronatem Ambasady Francji w Polsce.
