Przez długie lata była ulubienicą publiczności. Jej zjawiskowy talent zyskał wielką popularność. Cieszyła się powszechnym szacunkiem i wielką sympatią publiczności. Występowała w teatrach operowych Poznania (1946-49), Bytomia (1949-51), Warszawy (1951-56), Krakowa (1963-1964) oraz na estradach całego kraju (1956-63), a także zagranicą. Kreowała wiele głównych partii w baletach polskich choreografów swoich czasów. Była m.in. pierwszą polską Julią w balecie Prokofiewa na scenie Opery Warszawskiej w choreografii Jerzego Gogóła (1954). Po zakończeniu kariery scenicznej zajmowała się także pracą choreograficzną w teatrach muzycznych i dramatycznych. Wielokrotnie odznaczana i wyróżniana, została m.in. laureatką głównej nagrody Międzynarodowego Konkursu Tańca w Vercelli (1956). Była żywą legendą polskiego baletu. (pch)
Na zdjęciu: portret Barbary Bittnerówny w roli Julii, fot. Edward Hartwig / Archiwum TW-ON
