Z ogromnym smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Kazimierza Pustelaka, jednego z najwybitniejszych artystów powojennej polskiej sceny operowej, wieloletniego solisty opery warszawskiej. Jego głos oczarowywał publiczność na całym świecie.
Był laureatem międzynarodowych konkursów wokalnych, twórcą niezliczonych kreacji tenorowych w repertuarze operowym i oratoryjno-kantatowym, uczestnikiem wielu nagrań radiowych i płytowych, zasłużonym pedagogiem wokalistyki.
Kazimierz Pustelak urodził się w Nowej Wsi niedaleko Rzeszowa. Studia wokalne zapoczątkował pod kierunkiem prof. Marii Świerzawskiej w Rzeszowie, a kontynuował je w Krakowie u prof. Czesława Zaremby. Równocześnie studiował na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Do swoich profesorów śpiewu zaliczał również Józefa Gaczyńskiego.
Karierę rozpoczynał w Krakowie, współpracował z tamtejszą sceną operową i rozgłośnią radiową. Śpiewał m.in. Leńskiego w „Eugeniuszu Onieginie” Czajkowskiego, Pinkertona w „Madame Butterfly Pucciniego, Księcia Mantui w „Rigoletcie” Verdiego, Hrabiego Almavivę w Cyruliku sewilskim” Rossiniego, Rudolfa w „Cyganerii” Pucciniego i partię tytułową w „Opowieściach Hoffmanna” Offenbacha. Dokonywał licznych nagrań w repertuarze operowym, oratoryjnym i operetkowym. Rozwijał ożywioną działalność koncertową na estradach filharmonicznych całego kraju. Ukoronowaniem tego okresu stały się dwie nagrody, które artysta zdobył na międzynarodowych konkursach wokalnych: Srebrny Medal w Moskwie (1957) i Złoty Medal w Tuluzie (1960). W 1960 r. otrzymał stypendium w centrum doskonalenia śpiewaków operowych przy mediolańskiej La Scali, gdzie przygotował sześć partii operowych i uczestniczył w wykonaniach fragmentów oper Rossiniego na scenie Małej Scali.
Po powrocie do kraju zaangażował się do Opery Warszawskiej, z którą przeniósł się do Teatru Wielkiego, stając się jednym z głównych wykonawców partii tenorowych w całym repertuarze operowym naszej sceny. Występował niemal we wszystkich krajach Europy, a także na scenach amerykańskich i azjatyckich. Nie przerywając kariery wokalnej, w 1971 r. rozpoczął również pracę pedagogiczną jako wykładowca Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. W latach 1972-1982 pełnił tam funkcję dziekana Wydziału Wokalnego. W warszawskiej Akademii Muzycznej wykładał potem jako profesor nadzwyczajny. Wychował kilkunastu bardzo dobrych śpiewaków, którzy zajęli już znaczące pozycje w teatrach operowych w kraju i za granicą. Są wśród nich również laureaci międzynarodowych konkursów wokalnych. Za swój dorobek artystyczny i pedagogiczny Kazimierz Pustelak wyróżniony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1964) oraz Nagrodami Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1977) i I stopnia (1992). Czterdziestolecie swej pracy artystycznej obchodził uroczyście 11 czerwca 1995 r. w Teatrze Wielkim w Warszawie, śpiewając partię Stefana w „Strasznym dworze” Moniuszki.
Zapraszamy do odsłuchania rozmowy z Artystą, która odbyła się w ramach cyklu „Portrety Wielkich Mistrzów Polskiej Sceny Operowej”.
Kazimierz Pustelak w cyklu PORTRETY WIELKICH MISTRZÓW POLSKIEJ SCENY OPERY
Na zdjęciu Kazimierz Pustelak jako Alfred Germont w „Traviacie” G. Verdiego, 21.10.1973 (Arch. Teatru Wielkiego - Opery Narodowej)
