Ognisty anioł

Opera w pięciu aktach (siedmiu obrazach)
Libretto: kompozytor według Walerego Briusowa
Prapremiera: 25.11.1954, Paryż
Premiera tej inscenizacji: 13.05.2018, TW-ON
Koprodukcja: Festival d'Aix-en-Provence, Den Norske Opera & Ballett
Oryginalna rosyjska wersja językowa z polskimi i angielskimi napisami

Uwaga! W spektaklu użyto migających świateł

„Istnieje szczególna choroba, której nie należy uważać za obłąkanie (…) – melankolia. Chorzy to są weseli, to są smutni, to dziarscy, to całkowicie bezwolni i to bez żadnej widocznej przyczyny. Tak samo bez potrzeby kłamią (…). Właśnie spośród tych nieszczęśliwych rekrutują się szeregi tak zwanych czarownic, które należałoby kurować napitkiem uspokajającym, lecz przeciw którym papieże ogłaszają bulle, a inkwizytorzy wznoszą stosy” – tymi słowy okultysta i filozof Hans Weyer próbuje wytłumaczyć rycerzowi Ruprechtowi cokolwiek zmienne stany świadomości jego ukochanej. Walery Briusow, autor modernistycznej powieści, na kanwie której sam Prokofiew napisał libretto swojej opery, przeniósł autobiograficzną historię miłosnego delirium do XVI-wiecznych Niemiec. Ruprecht dręczony uczuciem do Renaty, kobiety wymykającej się nie tylko jemu, ale i wszelkim diagnozom, zadaje sobie pytania: święta to czy czarownica? Oszalała z miłości czy nawiedzona przez anioła? Histeryczka czy opętana? Typowy zestaw dylematów mężczyzny, który kobiety wyzwolonej nie może pojąć (czytaj: pojmać). Mariusz Treliński w swoim stylu przenosi operę w czasy nam współczesne i tworzy erotyczny horror psychologiczny. Odarty ze sztafażu ciemnych wieków inkwizycji, spektakl jest nie mniej straszny, bo zamiast demona Madiela pojawia się straszliwy wychowawca, zamiast zakonu – internat dla dziewcząt – oto Ognisty anioł ery #metoo.

Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej