Czarodziejski flet
-
Akt I
1 h 5 min
-
Przerwa
20 min
-
Akt II
1 h 10 min
Czas trwania: 2 h 35 min
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Iwona Sobotka – Pamina, Aleksandra Olczyk – Królowa Nocy, "Czarodziejski flet", fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski flet fot. Magda Hueckel-Śliwińska
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski Flet, fot. Iko Freese / drama-berlin.de
- Zobacz zdjęcie: Czarodziejski Flet, fot. Iko Freese / drama-berlin.de
- Zobacz zdjęcie: Projekt plakatu Adam Żebrowski
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
- Spektakl odwołany
Opera w dwóch aktach
Libretto: Emanuel Schikaneder
Prapremiera: 30.09.1791, Wiedeń
Premiera tej inscenizacji: 25.11.2012, Berlin
Premiera polska tej inscenizacji: 11.12.2016, TW-ON
Produkcja: Komische Oper, Berlin
Oryginalna niemiecka wersja językowa z polskimi napisami
Aria Królowej Nocy wraz kilkunastoma innymi skarbami muzyki dawno już opuściła Układ Słoneczny i wciąż przemierza kosmos w poszukiwaniu istot rozumnych. Na autorach wyboru listy utworów, które zapisano na złotej płycie i zapakowano do sondy Voyager spoczęła wielka odpowiedzialność: jeśli jest gdzieś we Wszechświecie cywilizacja, która mogłaby nam być wroga, należało zaprezentować się poprzez muzykę, która łagodzi obyczaje. Nikt na Ziemi nie ma jednak wątpliwości, że choćby dla tych kilku minut koloraturowych fajerwerków warto ludzkość ocalić. W podbijającym świat spektaklu berlińskiej Komische Oper, który od kilku sezonów mamy szczęście oglądać w Warszawie, arię wykonuje wielka pajęczyca, tańcząc nad wijącym się u jej ośmiu odnóży Taminem. Barrie Kosky zaprosił do współpracy duet „1927” – czarodziejów performansu, teatru i filmu, którzy po podbiciu edynburskiego Fringe „rozwalili system” także w nobliwych budynkach światowych oper. To oszałamiające, halucynogenne widowisko, w którym aktorzy na żywo grają w szalonej animacji, jest hołdem dla kina niemego. Reżyser twierdzi, że to „niemy film Wolfganga Amadeusa Mozarta” – należy dopowiedzieć, że Mozarta zafascynowanego tyleż osiemnastowiecznymi miedziorytami, co Żółtą łodzią podwodną, Latającym cyrkiem Monty Pythona, komiksami o superbohaterach, by wymienić tylko najczytelniejsze odniesienia. Zdumiewające widowisko, operowa jazda bez trzymanki.
Obsada
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
- Pamina
- Tamino
- Sarastro/Mówca
- Papageno
- Papagena
- Monostatos
- Pierwsza Dama
- Trzecia Dama
- I Zbrojny
- II Zbrojny
- Druga Dama
- Królowa Nocy
Realizatorzy
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
- Dyrygent
- Reżyseria
-
„1927” (Suzanne Andrade, Paul Barritt), Barrie Kosky
- Scenografia i kostiumy
- Animacje
- Dramaturgia
- Reżyseria świateł
- Realizacja oryginanej inscenizacji
- Przygotowanie chóru
- Przygotowanie solistów z chóru dziecięcego
-
Chór i Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
Chór dziecięcy „Artos” im. Władysława Skoraczewskiego (role Chłopców / Knaben)
Statyści
Streszczenie
-
AKT PIERWSZY
W mrocznym lesie, Próba milczenia gdzieś daleko...
Podczas ucieczki przed wielkim, niebezpiecznym wężem, Tamino zostaje w ostatniej chwili uratowany przez Trzy Damy służące Królowej Nocy. Pierwszą osobą, jaką widzi po odzyskaniu przytomności jest Pa- pageno, którego bierze za swojego wybawiciela. Papageno, ptasznik poszukujący miłości, nie wyjaśnia tej pomyłki. Trzy Damy powracają i karzą Papagena za kłamstwo, odbierając mu mowę. Pokazują Taminowi portret Paminy, córki Królowej Nocy, w której Tamino natychmiast się zakochuje. Tymczasem Monostatos ponownie próbuje zbliżyć się do śpiącej Paminy. Pojawia się Królowa Nocy i rozkazuje swojej córce zabić Sarastra, do czego Pamina nie jest zdolna. Zaniechawszy zemsty, Sarastro stara się pocieszyć dziewczynę. Wkrótce Królowa Nocy osobiście zjawia się przed Taminem i oznajmia mu, że jej córka została porwana przez złego Sarastra. Tamino z entuzjazmem przyjmu- je jej rozkaz uwolnienia Paminy. Trzy Damy zwraca- ją Papagenowi głos i nakazują mu, aby towarzyszył Taminowi. Dla ochrony przed niebezpieczeństwami wręczają Taminowi czarodziejski flet, a Papagenowi magiczne dzwonki i oznajmiają, że do Sarastra dopro- wadzą Tamina i Papagena Trzej Chłopcy.
Monostatos, sługa Sarastra usiłuje uwieść Paminę. Papageno, który odłączył się od Tamina w drodze do Sarastra, jest równie przerażony dziwnym wyglądem Monostatosa, co sługa wyglądem Papagena. Zostaw- szy sam na sam z Paminą, Papageno oznajmia, że wkrótce przybędzie jej wybawca Tamino. On sam jest smutny, bowiem jego poszukiwania miłości są jak do- tąd bezowocne. Pamina go pociesza.
Trzej Chłopcy prowadzą Tamina do bram królestwa Sarastra. Początkowo ma on kłopoty z przekrocze- niem jego progów. Powątpiewa też w prawdziwość opowieści Królowej Nocy na temat Sarastra. Zaczyna grać na flecie i oczarowuje naturę swoją muzyką. Tymczasem Papageno ucieka z Paminą, lecz zostają schwytani przez Monostatosa i jego pomocników. Po- wstrzymują ich magiczne dzwonki Papagena. Wkracza Sarastro ze swoją świtą, a Monostatos wprowadza Ta- mina. Długo oczekiwane spotkanie Tamina z Paminą trwa bardzo krótko, bowiem Sarastro orzeka, że aby być razem, muszą oni najpierw poddać się serii cięż- kich prób.
-
AKT DRUGI
Próba milczenia
Tamino i Papageno muszą zachować milczenie. Pojawienie się Trzech Dam i ich gadulstwo, sprawiają, że próba staje się nie- zwykle trudna. Tamino pozostaje milczący, natomiast Papageno od razu wdaje się w rozmowę. W mrocznym lesie, Próba milczenia gdzieś daleko... Podczas ucieczki przed wielkim, niebezpiecznym wężem, Tamino zostaje w ostatniej chwili uratowany przez Trzy Damy służące Królowej Nocy. Pierwszą osobą, jaką widzi po odzyskaniu przytomności jest Pa- pageno, którego bierze za swojego wybawiciela. Papageno, ptasznik poszukujący miłości, nie wyjaśnia tej pomyłki. Trzy Damy powracają i karzą Papagena za kłamstwo, odbierając mu mowę. Pokazują Taminowi portret Paminy, córki Królowej Nocy, w której Tamino natychmiast się zakochuje. Tymczasem Monostatos ponownie próbuje zbliżyć się do śpiącej Paminy. Pojawia się Królowa Nocy i rozkazuje swojej córce zabić Sarastra, do czego Pamina nie jest zdolna. Zaniechawszy zemsty, Sarastro stara się pocieszyć dziewczynę.
Próba kuszenia
Tamino i Papageno muszą oprzeć się wszelkim pokusom: żadnych rozmów, żadnych kobiet, żadnego jedzenia! Oprócz czarodziejskiego fletu i magicznych dzwonków, Trzej Chłopcy przynoszą Taminowi i Papagenowi również jedzenie, którego Tamino stanowczo odmawia. Pamina nie jest w stanie wy- dobyć z Tamina ani jednego słowa. Odbiera to jako odrzucenie. Płacze myśląc, że Tamino już jej nie kocha.
Przed ostatnią wielką próbą Pamina i Tamino spotykają się ra- zem po raz ostatni, by móc się pożegnać. Papageno nie może już brać udziału w kolejnych próbach. Pragnie jedynie kieliszka wina i marzy o swojej wielkiej miłości. Pamina jest przekonana, że straciła Tamina na zawsze. Z rozpa- czy próbuje odebrać sobie życie, ale jej zamiar udaremniają Trzej Chłopcy, zapewniając ją, że Tamino nadal ją kocha. Z radością i poczuciem ulgi, Pamina zgadza się raz jeszcze zobaczyć Tamina. Wreszcie połączeni, Tamino i Pamina wspólnie przechodzą ostat- nią próbę.
Próba ognia i wody
Muzyka czarodziejskiego fletu oraz miłość Tamina i Paminy po- zwalają przezwyciężyć im strach oraz pokonać niebezpieczeństwa ognia i wody.
Tymczasem Papageno wciąż nie może znaleźć swej wielkiej miło- ści. Zrozpaczony, również próbuje targnąć się na swoje życie, lecz i tym razem powstrzymują go Trzej Chłopcy. Marzenie Papagena wreszcie się spełnia: razem ze swoją Papageną marzą o licznym potomstwie.
Tymczasem...
Królowa Nocy, Trzy Damy i zdrajca Monostatos przepuszczają atak na Sarastra i jego świtę. Zostaje on jednak odparty. Tamino i Pamina przeszli pomyślnie wszystkie próby i nareszcie mogą być razem.
Urlich Lenz / przekład: Joanna Dutkiewicz
Sponsorzy
-
Więcej wydarzeń ze świata muzyki klasycznej w aplikacji ONSTAGE
-
Partnerzy Akademii Operowej
-
Partnerzy Teatru Wielkiego - Opery Narodowej
-
Partner technologiczny
-
Patroni medialni