Symfonia tańca

Wieczór baletowy w trzech częściach
Premiera: 13/11/2025, Polski Balet Narodowy

SIÓDMA SYMFONIA
(wznowienie)
Choreografia: Toer van Schayk
Muzyka: Ludwig van Beethoven (VII Symfonia A-dur)
Prapremiera: 15/03/1986, Holenderski Balet Narodowy
Premiera polska: 18/05/2023, Polski Balet Narodowy

SSSS…
(premiera polska)
Choreografia: Edward Clug
Muzyka: Fryderyk Chopin (5 nokturnów)
Prapremiera: 23/03/2012, Balet Stuttgarcki
Premiera polska: 13/11/2025, Polski Balet Narodowy

SYMPHONY IN C
(premiera polska)
Choreografia: George Balanchine
Muzyka: Georges Bizet (Symfonia C-dur)
Prapremiera: 28/07/1947, Balet Opery Paryskiej
Premiera polska: 13/11/2025, Polski Balet Narodowy

W skład tryptyku Symfonia tańca wchodzą balety inspirowane muzyką trzech tworzących w XIX wieku kompozytorów: Ludwiga van Beethovena, Fryderyka Chopina i Georgesʼa Bizeta. Choreografie te dają możliwość poznania, w jak różne relacje może wchodzić ze sobą taniec i muzyka romantyczna. 

Balet Siódma symfonia jest wznowieniem, pokazywanej wcześniej w ramach wieczoru Beethoven i szkoła holenderska, pracy Toera van Schayka – choreografa i scenografa, który w 1986 roku sięgnął po jedno z największych osiągnięć Beethovena w dziedzinie symfoniki. Jego VII Symfonia A-dur op. 92 nazywana jest „apoteozą tańca” i z tego względu chętnie wykorzystywana jest jako inspiracja choreograficzna. Balet van Schayka wyróżnia się minimalistyczną oprawą plastyczną, która pozwala skupić się na ruchu ściśle połączonym z muzyką. Powstała praca jest niezwykle precyzyjna pod względem choreograficznym, a zarazem pełna dynamiki i witalności. Idealnie oddaje wyraziste rytmy będące podstawą poszczególnych części kompozycji Beethovena, uwodząc widza rzeźbiarskimi kompozycjami tanecznymi.

Do Warszawy powraca Edward Clug, który w sezonie 2024/2025 wystawił święcącego tryumfy na scenach światowych Peer Gynta na podstawie Henrika Ibsena. Tym razem pokaże on swoją pracę Ssss... do muzyki Chopina, która miała prapremierę w Stuttgarcie w 2012 roku. Inspiracją nie są tu formy taneczne znane z twórczości kompozytora, lecz jego nokturny. Balet ten zaprasza do wyciszenia, co sugeruje tytuł, i do innego, bardziej skupionego przeżywania świata, a przy okazji do zastanowienia się nad tym, jak skomplikowane i niejednoznaczne pejzaże emocjonalne kryją się w muzyce Chopina. Ssss… to kompozycja choreograficzna na sześcioro tancerzy i pianistę, ustawionego do nich tyłem, co podkreśla autonomię dwóch obszarów: ruchu i muzyki, które nie ilustrują siebie nawzajm, lecz wchodzą ze sobą w dialog.

W ramach tryptyku pokazana zostanie także po raz pierwszy w Polsce jedna z najsłynniejszych choreografii George’a Balanchine’a – Symphony in C do muzyki Bizeta. Artysta wykorzystał tu młodzieńczą symfonię kompozytora – dzieło siedemnastolatka, które świadczy o jego nadzwyczajnym talencie, jeśli chodzi o inwencję melodyczną, pracę tematyczną i orkiestrację. Choreografia imponuje bogactwem języka tanecznego i jest okazją do zaprezentowania kunsztu całego zespołu baletowego. Scena wypełnia się falami tancerek w białych paczkach i tancerzy w czarnych trykotach, zaś dramaturgia całej kompozycji znajduje kulminację w żywiołowym finale, w którym 48-osobowa obsada tancerzy porusza się w idealnej synchronizacji.

Polski Balet Narodowy
Orkiestra Teatru Wielkiego - Opery Narodowej