Pinokio

AKT I

Scena 1. Wioska pod rozgwieżdżonym niebem
W miasteczku pod rozgwieżdżonym niebem stoją porozrzucane między pagórkami domki. Dzieją się w nich zwyczajne ludzkie historie: para spodziewa się dzidziusia, rodzice bawią się z dziećmi, starsze małżeństwo tańczy. Miasteczko powoli zasypia. Z każdym gasnącym w oknie światłem, na niebie pojawia się nowa gwiazda. Tylko jeden dom nie idzie spać i światło w oknie wciąż się pali.

Scena 2. Nowy projekt Gepetta
Gepetto do późnej nocy pracuje nad nowym projektem. Praca tak go wciągnęła, że zapomniał o całym świecie. Jego pracownia wygląda tajemniczo, na jej ścianach wiszą rozmaite mechanizmy i zabawki.

Scena 3. Świerszcz i inne zabawki
W domu Gepetta mieszka jeszcze ktoś, kogo teraz, w środku nocy, obudziły odgłosy pracy. To Świerszcz, który właśnie zagląda Gepettowi przez ramię, by zobaczyć, nad czym ten pracuje.mNastępnie nakręca zabawki i wprawia je w ruch: zabawkową orkiestrę, Trzy Świnki i Wilka. Zegar z Kukułką ogłasza północ.

Scena 4. Pinokio
Gepetto kończy pracę nad nową zabawką. Pokazuje ją Świerszczowi i zaczyna poruszać drewnianą kukiełką – Pinokiem.

Scena 5. Gepetto idzie spać
Zadowolony Gepetto odkłada Pinokia i idzie spać.

Scena 6. Gwiazdka z nieba
Ostatni domek w miasteczku pod rozgwieżdżonym niebem zasypia. Gwiazdy zaczynają migotać, przemieszczać się i jedna po drugiej spadają w stronę miasteczka. Błękitna Wróżka wraz z Białą, Zieloną i Czerwoną oraz ich świtą pojawiają się w chatce Gepetta. Kiedy widzą samotność, dobroć i marzenia staruszka, ożywiają kukiełkę, w którą włożył tyle serca. Tłumaczą Pinokiowi, że aby stać się prawdziwym człowiekiem, a nie ożywioną lalką, trzeba być: prawdomównym, odważnym, starać się być coraz lepszym i potrafić poświęcić się dla innych. Błękitna Wróżka z całym orszakiem znikają. Nastaje świt.

Scena 7. Ożywiony Pinokio
Pinokio stawia pierwsze samodzielne kroki. Przez swoje nieporadne ruchy zaplątuje się w sznurki i hałasuje.

Scena 8. Przebudzenie Gepetta
Hałas budzi Gepetta, który jest przekonany, że w domu grasuje złodziej. Wystraszony sprawdza, co się dzieje. Gdy orientuje się, że to Pinokio narobił tyle zamieszania, pomaga mu wyplątać się ze sznurków. Nowy członek rodziny okazuje się być niezłym rozrabiaką.

Scena 9. Życie rodzinne
Gepetto traktuje Pinokia jak syna. Z pomocą Świerszcza wychowuje go i uczy życia. Pokazuje mu, jak chodzić, jeść, pić, pracować, ubierać się. Pajacyk jest opornym uczniem i niesfornym dzieckiem. W końcu Gepetto wręcza Pinokiowi elementarz i jabłko i wyprawia go do szkoły.

Scena 10. Miasto
Pinokio po raz pierwszy jest sam w mieście, które pełne jest ludzi, fascynujących przedmiotów i miejsc. Pogoda ciągle się zmienia, na przemian pada deszcz i świeci słońce. Pinokio w drodze do szkoły z ciekawością przygląda się otaczającemu go światu.

Scena 11. Lis i Kot
Z ciemnego zakamarka wychodzą Lis i Kot. To kieszonkowcy, którzy, przemierzając miasto, okradają przechodniów. Pinokio – ożywiona kukiełka poruszająca się bez sznurków – od razu zwraca ich uwagę. Szubrawcy snują plan, żeby sprzedać pajacyka do teatru i zarobić na tym.

Scena 12. Dylemat
Pinokio spostrzega porozklejane w mieście plakaty i afisze teatralne. Choć wie, że powinien iść do szkoły, ciekawi go teatr. Musi dokonać właściwego wyboru.

Scena 13. Szkoła
Pinokio dociera do szkoły. Okazuje się to niełatwym doświadczeniem. Lekcje prowadzi surowy i trochę szalony nauczyciel. Na tablicy zapisuje skomplikowane wzory matematyczne, po czym na wyrywki przepytuje uczniów. Koledzy szydzą z nowego ucznia. Pinokio czuje się dziwny, inny i wyobcowany. Zostaje sam.

Scena 14. Lis i Kot przekonują Pinokia do wzięcia udziału w konkursie talentów
Okropnie osamotnionego Pinokia pocieszają Lis i Kot. Podbudowują jego poczucie własnej wartości, chwalą i przekonują go o jego wielkim talencie, który akurat ma szansę zaprezentować podczas pokazu talentów w teatrze. Pinokia kusi wielka sława. Wymienia więc elementarz na bilet, który zapewnia udział w konkursie.

Scena 15. Konkurs talentów
Lis i Kot namówili Pinokia, więc próbuje on swoich sił w talent show. Na początku nieśmiało, ale wraz z aprobatą widowni coraz odważniej prezentuje swój taniec. Publiczność nagradza go oklaskami i monetami. Dyrektor Teatru zatrudnia Pinokia i płaci Lisowi i Kotu za to, że przyprowadzili nową gwiazdę.

Scena 16. Teatr
Pinokio wpada w wir pracy. Występuje w całym repertuarze, wciela się w rozmaite role. Staje się ulubieńcem publiczności. Po spektaklach widownia nagradza gwiazdę gromkimi brawami oraz deszczem monet.

Scena 17. Dyrektor Teatru
Dyrektor Teatru wszystkie pieniądze rzucone przez publiczność zgarnia dla siebie. Pławi się w złocie, a gwieździe wieczoru płaci grosze.

Scena 18. Kontuzja
Odbywają się kolejne szalone spektakle. Na scenie Pinokio odgrywa wszystkie role, jednak ze zmęczenia, tempa i nadmiaru pracy zaczyna popełniać błędy. Spektakl rozpada się, a Pinokio doznaje kontuzji. Widzowie opuszczają teatr, nikt mu nie pomaga. Zostaje sam niechciany, niepotrzebny, zapomniany.

Scena 19. Błękitna Wróżka pomaga Pinokiowi wydostać się z tarapatów
Wokół Pinokia pojawiają się kolorowe Wróżki i ich świta. Leczą jego kontuzję. Drewniany chłopiec zapytany przez Błękitną Wróżkę, czy zamienił elementarz na bilet do talent show – kłamie, że tego nie uczynił. Z powodu kłamstwa rośnie mu nos. Zielona Wróżka tłumaczy Pinokiowi, że błędem było wybranie krótkiej i niepewnej kariery zamiast zdobywania wiedzy. Błękitna Wróżka poucza go, aby nigdy więcej nie kłamał, pomaga mu wydostać się z opresji, po czym znika ze swoją świtą.

Scena 20. Pinokio wraca do domu
Uwolniony Pinokio wybiera się w podróż powrotną do domu. W drodze beztrosko podrzuca kilka monet, które zarobił w teatrze. Błysk złota przyciąga szubrawców: Lisa i Kota.

Scena 21. Lis i Kot zabierają Pinokia na Pole Cudów
Lis i Kot opowiadają Pinokiowi o niezwykłym miejscu, w którym może o wiele powiększyć swój majątek. Jeśli zasadzi trzy monety na Polu Cudów, to wyrośnie mu drzewo dające zamiast owoców pieniądze. Pinokio, skuszony obietnicą szybkiego zarobku, zamiast do domu idzie z Lisem i Kotem.

Scena 22. Pole Cudów
Na Polu Cudów ludzie zakopują wszystko, co posiadają, z nadzieją na szybkie pomnożenie majątku. Zagrzebują swoje pieniądze, marzenia, rodziny, plany i czas. Gorączka złota trwa. Pinokio włącza się w ten wyścig. W końcu zmęczony pada i zasypia.

AKT II

Scena 23. Sen o bogactwie
Pinokio budzi się na Polu Cudów. Wokół latają motyle z banknotów. Z jego zasadzonych monet wyrosło drzewo, na którym zamiast owoców rosną pieniądze, drogocenne kamienie i jedzenie. Gepetto zrywa z drzewa plony, ma wszystkiego pod dostatkiem. Świerszcz przebywa na bezludnej wyspie w otoczeniu Trzech Świnek. Pinokio otrzymuje nagrodę za swoją karierę sceniczną. Ze snu budzi go Knot.

Scena 24. Puste Pole Cudów i Knot
Był to jedynie piękny sen o bogactwie. W rzeczywistości Pole Cudów okazuje się puste. Nie ma tam nikogo ani niczego. W tle przemykają Lis i Kot z workiem ukradzionych zdobyczy. Pinokio biega w rozpaczy po pustym polu i bezskutecznie szuka tego, co wczoraj zakopał. Pijany Knot ze swoimi kumplami Osłami proponuje drewnianemu chłopcu zatopienie zmartwień w alkoholu i innych używkach. Pinokio dołącza do grupy Knota i razem idą bawić się do Wesołego Miasteczka.

Scena 25. Wesołe Miasteczko
Pinokio z Knotem i jego kompanami oddają się zabawom i używkom. Grają, uprawiają hazard, bawią się i piją bez opamiętania.

Scena 26. Zabawa w strzelanie
Zabawa nabiera tempa. Łobuzy zaczynają strzelać do tarcz. Pinokio i Knot przemieniają się w osły, tak jak ich towarzysze. Świerszcz odnajduje podopiecznego w Wesołym Miasteczku i próbuje go powstrzymać. Sytuacja wymyka się spod kontroli. Pijany Pinokio, strzelając do tarczy, trafia Świerszcza.

Scena 27. Otrzeźwienie
Uczestnicy zabawy zamierają. Świerszcz nie daje oznak życia. Pinokio próbuje zrzucić winę na innych, jednak wszyscy wokół jako winnego wskazują Pinokia.

Scena 28. Druga szansa
Kondukt Białych Królików zabiera Świerszcza. Pinokio jest pogrążony w rozpaczy, zostaje sam. Wypowiadając życzenie, zdmuchuje nasionka dmuchawca, które, wirując w powietrzu, zamieniają się we Wróżki i ich świtę. Tym razem Wróżki mogą jedynie pomóc drewnianemu chłopcu pozbyć się oślich uszu i ogona. Jednak nie wyleczą jego sumienia. Pinokio rozumie swój błąd i wie, że musi ponieść konsekwencje swoich czynów. Biała Wróżka tłumaczy Pinokiowi, że każdy zasługuje na drugą szansę i może zacząć od początku, jeśli tylko sobie wybaczy.

Scena 29. Pusty dom rodzinny
Pinokio z nadzieją na nowy początek wraca do domu rodzinnego. Dom jest pusty. Pinokio czyta list od Gepetta, w którym ojciec pisze, że wybiera się na jego poszukiwania. Gepetto płynął przez morze własnoręcznie wystruganą łódką, ale w czasie sztormu został połknięty przez wieloryba.

Scena 30. Morze łez
Ze smutku i bezsilności Pinokio płacze, a jego łzy płyną potokami. Poziom wody podnosi się tak, że pajacyk ląduje na dnie morza. W podwodnym świecie spotyka różne stworzenia i na chwilę zapomina o swoich troskach. Uleczony Świerszcz odnajduje swojego podopiecznego. Sielankę przerywa otwierające się duże oko. Pinokia i Świerszcza połyka ogromny wieloryb.

Scena 31. W brzuchu wieloryba
Pinokio i Świerszcz rozglądają się wokół i w oddali spostrzegają mały świecący punkcik. Pinokio nie wierzy własnym oczom – to Gepetto. Ojciec i syn rzucają się sobie w objęcia. Radość spotkania znika, gdy Gepetto mdleje. Okazuje się, że ojciec jest bardzo chory.

Scena 32. Ogień
Pinokio wpada na pomysł, jak wydostać się z wnętrza wieloryba. Znosi wszystkie przedmioty, które wpadną mu w ręce, układa z nich stos i podpala go. Pinokio, Gepetto i Świerszcz próbują przedostać się w kierunku nozdrza. Ogień i dym drażnią wieloryba, który głośnym kichnięciem wyrzuca ich na zewnątrz.

Scena 33. Choroba Gepetta
Pinokio i Świerszcz opiekują się chorym ojcem w domu. Niestety Gepetto odchodzi.

Scena 34. Błękitna Wróżka przywraca życie Gepettowi i przemienia Pinokia
W domku pod rozgwieżdżonym niebem pojawia się Błękitna Wróżka ze swoją świtą i konduktem Białych Królików. Kondukt chce zabrać Gepetta. Pinokio prosi Błękitną Wróżkę, żeby zamiast go ożywiać, przywróciła życie jego ojcu. Błękitna Wróżka przyjmuje poświęcenie Pinokia i przywraca życie Gepettowi. Pinokio zrozumiał, co jest najważniejsze i jakimi wartościami należy się kierować w życiu. W nagrodę wróżka przemienia go w człowieka.

Scena 35. Szczęśliwe zakończenie
Pinokio odrobił życiowe lekcje i stał się dojrzałym chłopcem. Przemieniony i szczęśliwy wita w domu wszystkich, których spotkał na swojej życiowej drodze. Panuje wielka radość, goście tańczą. Szczęśliwy dzień dobiega końca. Wszyscy rozchodzą się do swoich domów. W oknach gasną światła, a na niebie zapalają się gwiazdy.